BİZ İKİ YABANCI 

Biz sevmeleri beceremedik 

Elimize yüzüme bulaştırdık aşkı 

Her seferinde bir kendimizi haklı bildik 

Dönüp dolaşıp başladığımız yere geldik 

Aslında nasıl yalnızız 

Kazanmaya çalıştığımız şey aşkken hemde 

Biz sanki bir savaştayız 

Yan yana iki yürek ama nasıl ıssız 

Belki de biz kül olup yanmışız 

Ademle havvanın başladığı yerden 

Diyorsun ya aslında aynıyız 

Biz bir bedende can bulamamış iki ayrı kalp atışıyız 

Biz iki yabancı 

Kalpte çoğalıyor bak acı 

Aşk böyle olmamalıydı 

Gözlerimde yaş içimde bir sancı 

Biz iki kalp birbirine 

Geçerken rastlamış gibi sadece 

Sus bakma öyle 

Sevmek günahmış senle 

İSTİRİDYEDE BİR İNCİ 

Çok düştüm kimse kaldırmak için uzatmadı elini 

Hep kendim sildim kanayan dizlerimi 

Sessiz sedasız bir ölüş 

Böyle terk ettim yüreğimde masumiyeti 

Bana sözler verme güvenmeyi öğret 

Hep yarı yolda bırakılışımdandır içimdeki malubiyet 

Kalabalıklar içinde bir başıma 

Yıkılmak değil bu bendeki küçük kıyamet 

İçimdeki sırça saraylar yıkılır başıma 

Güven öldükçe korkularımla sığındım karanlığa 

Ben istiridyede bir inci 

Korkuyor kalbim gün ışığına çıkmaya 

Bu yalnızlık tercih değil korkularımdan bir duvar 

Herkes gönlümden göç etti azar azar 

Tut ki gecedir ağlıyorum 

Kimseler duymasa çığlığımı rabbim duyuyor 

İçimdeki sırça saraylar yıkılır başıma 

Güven öldükçe korkularımla sığındım karanlığa 

Ben istiridyede bir inci 

Korkuyor kalbim gün ışığına çıkmaya 

SEVME ONU PAPATYA 

Ateş ve su, su ve ateş 

Bu aşk bize ölüme eş 

Biter gece doğarsa güneş 

Sevme onu papatya 

Söyle yağmur dinmedimi 

Giden geri dönmedimi 

Hala onu beklediğimi 

Söyle ona papatya 

Ah… 

Gözlerin bana uzak 

İnsan yaşayabilir mi kendinden kaçak 

Söyle papatya 

Seviyor mu sevmiyor mu, aşk bize tuzak 

Sen gündüz ben kara gece 

Kavuşmamız bir bilmece 

Bu yol yokuş çıkmaz bize 

Bekleme onu papatya 

ÇEKER GİDERİM 

Gücüm yok ısmarlama aşklara 

Kalamam yüreğinde, yüreğin bana ısınmamışsa 

Neye yarar içimde renk renk güller olsa 

Çiçek açmaz ki iklimi olmayan toprakta 

Konuşmaya gerek yok uzun uzun  

İçinden gelmiyorsan söyle 

Derim ki bu sonuymuş yolun  

Çeker giderim 

Zamansız bir araya gelmişiz budur durum 

Ulaşamadım asla kalbinin menziline  

Söker atarım seni eksik kalsa da solum 

Çeker giderim 

Göğüs geremem soğuğuna ayazının  

Fırtınan kararlıysa dallarımı kırmaya 

Aşkta bile isteye üzmek olur mu  

Hesabını veremeyeceğin yüreğe dokunma 

Konuşmaya gerek yok uzun uzun  

İçinden gelmiyorsa söyle 

Derim ki bu sonuymuş yolun 

Çeker giderim 

Zamansız bir araya gelmişiz budur durum 

Ulaşamadım asla kalbinin menziline 

Söker atarım eksik kalsa da solum  

Çeker giderim 

YASAK ELMA 

Gözlerin değince gözlerime  

Yıkılır aşkın bütün tabuları 

Usulca fısıldadı şeytan Adem bile 

Böyle istemedi yasak elmayı 

Gözlerim isyan ederdi hayaline 

Ne fayda tıkasam sesine kulaklarımı 

Ne var senin bu dudaklarında böyle 

Arıyı yollara düşüren bal mı 

Savruluyorum göz göre göre sana 

Top yekûn yandı bak keten helva 

Al beni al, sar beni sol yanına 

Ya da bir mezar bul bu enkaza 

Karışıyorsun kanıma yavaş yavaş  

Zehir misin bana deva mı karıştı az 

Kalbimi gör hadi, duygularımla uzlaş 

Belki seversin, bize şans ver biraz 

Düğüm oluyorum kurtulmaya çalıştıkça 

İzledim ben bu filmi, bilmem kaç defa 

Kovalıyor kalbim sen benden kaçtıkça 

Biliyorum çok üzüleceğim yolun sonunda 

Savruluyorum göz göre göre sana 

Top yekûn yandı bak keten helva  

Al beni al, sar beni sol yanına  

Ya da bir mezar bul bu enkaza 

KORKULUKLAR 

Korkuluklar gibi içi boş insanlar 

Aynada suretler, birbirinden farksızlar 

Bir savaş var, bir katliam 

Bir yanda onlar, bir yanda kavgalar 

Susturdum her şeyi, dinliyorum sessizliğimi 

Ortaya döktüm hesapların hepsini 

Pişmanlıklarımdan bir mahkeme 

Yargılıyorum kendi kendimi 

Alacaklıyım insanlardan  

Deliriyorum yavaştan 

Susturun bütün ışıkları 

Kaçıyorum yalancı bakışlardan 

Öfke değil yüzümdeki 

Gözlerimde batırıyorum güneşi 

Bu yüzden karanlığım 

Kimseye hamal etmem yüreğimi 

Yazıyorum aklımdan firar eden ne varsa 

Can veriyorum satırlar arasında 

Asla anlamayacaklar susturduklarımı 

Defnediyorum kendimi sayfalarca 

Tek arkadaşım kalemim  

Mühür var dilimde benim  

İdam ettim bütün gereksiz kelimeleri 

Kalabalıklar içinde kimsesizim 

Alacaklıyım insanlardan  

Deliriyorum yavaştan 

Susturun bütün ışıkları 

Kaçıyorum yalancı bakışlardan 

Öfke değil yüzümdeki 

Gözlerimde batırıyorum güneşi 

Bu yüzden karanlığım 

Kimseye hamal etmem yüreğimi  

BİZİ UNUTMA 

Kokunu saklıyorum solumda, soluğumda  

Burnumun direğinde sızlıyorsun 

Hayalini çizebilir miyim yastığımda  

Başının çukurlaştığı boşluğa 

Satır satır, nakış nakış bir veda 

Sadece gitmek değil bu bendeki  

Silmek bütün izlerimi yok olurcasına 

Geceye teslim oluyorum usulca 

Kalbimi bırakıyorum avuçlarına  

Söyle çaresi var mı biz olmanın 

Öyle ki senle dolu benliğim baştan sona 

Beni unutma diyemezdim sevgili, bizi unutma 

İnsan geride bıraktıkları kadarmış aslında 

Siliniyor suretim, aslım sende 

Ezberlettim kalemime seni sayfalarca 

Beni unutma yazamadım sevgili, bizi unutma 

Seni ilk gördüğüm yerde 

Ürkek bir kız çocuğu göktü içimden  

Korkularım yenildi, kafa tuttum ölüme 

Kardan adam olur mu hasret güneşe  

Unutma, sende yuva bulmuştu sahipsizliğim 

Yersiz, yurtsuz kimsesiz bir anı 

Pulsuz bir mektup gibiyim 

Kabul etmiyor gideceğim hiçbir yeri yüreğimi 

Kalbimi bırakıyorum avuçlarına  

Söyle çaresi var mı biz olmanın 

Öyle ki senle dolu benliğim baştan sona 

Beni unutma diyemezdim sevgili, bizi unutma 

İnsan geride bıraktıkları kadarmış aslında 

Siliniyor suretim, aslım sende 

Ezberlettim kalemime seni sayfalarca 

Beni unutma yazamadım sevgili, bizi unutma 

UNUT BENİ 

Unut beni 

Bize ait bir masal yok bu dünyada 

Sessizce kabullenilmiş bir yana  

Dokunma, kanatma  

Unut beni  

Güzel bir rüyaydık Gerçeği çarptılar yüzümüze uyandık 

Cennetteyiz derken, har ateşte yandık. 

Yüreğimde bir hoşça kal ıssızlığı 

Başka bir zamanda karşılaşsaydık keşke 

Paylaşabilirdik belki yalnızlığı 

Ama olmadı, unut aşkımızı 

Unut beni 

Kalbimi kilitli sandıklara koydum 

Susturdum gözyaşlarımı gidiyorum 

Yüreğime uğramayacak sonu çıktığım yolun 

Unut beni 

Nasıl sesin çıkmadıysa giderken 

Gülüşlerimi çaldılar gamzelerimden  

Dantel bir kefende öldüm ben 

Yüreğimde bir hoşça kal ıssızlığı  

Başka bir zaman karşılaşsaydık keşke 

Paylaşabilirdik belki yalnızlığı  

Ama olmadı, unut aşkımızı 

TAHT OYUNU

Yüzük diye taktın kelepçe 

Aldım başa belayı bence 

Seviyoruz eyvallahta göz göre göre 

Çekilir mi bu işkence Ahhh 

Aşk egoyla bir kefede durmuyor Ahhh 

Ya sevmeyi öğren ya git 

Kimse durup dururken ölmüyor 

Gel dedimi gelecek 

Git dediğinde gidecek 

Sen olduğun yerde dur 

Evirir çevirir 

Ah aşk insanı delirtir 

Baş kaldır büyü bozulur 

Sanırsın sultan 

Her an emrinde olsan 

Hoşnut olmaz gururu 

Bilen varsa söylesin 

Sevenler üzülmesin 

Aşk taht oyunu mu 

Sekizinci harika değilsin hint kumaşıda 

Kime acaba bu hava 

Sevgi fedakarlık ve hoşgörü 

Sen sanıyorsun boynumda tasma Ahhh 

Aşk egoyla bir kefede durmuyor Ahhh 

Ya sevmeyi öğren ya git 

Kimse durup dururken ölmüyor 

Gel dedimi gelecek 

Git dediğinde gidecek 

Sen olduğun yerde dur 

Evirir çevirir 

Ah aşk insanı delirtir 

Baş kaldır büyü bozulur 

Sanırsın sultan 

Her an emrinde olsan hoşnut olmaz gururu 

Bilen varsa söylesin sevenler üzülmesin 

Aşk taht oyunu mu 

KAĞIT EV 

İki koca dev gururumuz 

Suretimiz aynalarda tuz buz 

Kelimeler intihar etmiş gözbebeklerimde 

Öyle bir sessizlik sonsuz 

Boş beyaz duvarlar 

Sanki yazılıp yazılıp silinmiş mektuplar 

Toz değil rutubet değil 

Yalnızlık gibi bir şey kokuyorlar 

Yıkılıyor başımıza kağıt ev 

İçinde küskün iki koca dev 

Yürekleri dokunmuyor birbirine 

Bile isteye yanıyoruz alev alev 

Kulaklarımızı tıkadık öldürüyoruz sevgiyi 

Çığlık çığlığa, sessiz bir infaz 

Kendi öfkemizle unuttuk dinlemeyi 

Herkes içine gömdü cenazesini 

Bir evde iki maktul iki cinayet 

Herkes çok suçlu karışık vaziyet 

Herkes çok masum, kırgın 

Bu aşk değil külliyen eziyet 

Yıkılıyor başımıza kağıt ev 

İçinde küskün iki koca dev 

Yürekleri dokunmuyor birbirine 

Bile isteye yanıyoruz alev alev